عواملی مانند کیفیت صفحه نمایش، باتری و قدرت پردازشی تا چند سال پیش برای خریداران اهمیت چندانی نداشتند، ولی امروزه با وجود تنوع زیاد گوشی های هوشمند در بازار و رقابت شرکت های بزرگ برای فروش بیشتر محصولات خود، توجه به سخت افزار بخش مهمی از فرآیند بررسی و خرید گوشی های هوشمند را شامل می شود. در ادامه و البته در چند بخش مختلف به بررسی و معرفی جزئیات هر یک از سخت افزار های موجود در گوشی های هوشمند خواهیم پرداخت.
با بررسی سرگذشت گوشی های موبایل ، می توان آن را به سه دوران ساده و اولیه، عصر موبایل های QWERTY و عصر گوشی های هوشمند تقسیم بندی کرد. به دلیل گرانی، وزن بالا و کاربری پایین، گوشی های موبایل در سال های اولیه ورود خود تنها در اختیار عده ای معدود قرار داشتند. در سال های بعد محصولات شرکت ها به خواسته های کاربران نزدیک تر و از وزنی به مراتب کم تر، اندازه ای کوچک تر و سخت افزاری قوی تر بهره مند شدند. با وجود این توجه خریداران بیشتر به جنبه های زیبایی و طراحی ظاهری معطوف بود. برای خریداران فرقی بین صفحه نمایش یا سخت افزار برای خرید نمی کرد و شرکت ها دستگاه هایی با ظاهر های متفاوتی برای اغوای مشتریان روانه بازار می کردند. تا اینکه موبایل های هوشمند وارد عرصه شدند. در این میان معیارهای خرید به طور کامل فرق کرد و توجه از طراحی ظاهری به سمت سخت افزار دستگاه نیز کشیده شد. امروزه گوشی های هوشمند نقش مهمی را در زندگی افراد بازی می کنند و به عنوان یک کامپیوتر هم قدم با افراد در تمامی لحظات زندگی حضور دارند.
سیستم روی یک چیپ
مطمئنا در هنگام خرید و با مقایسه ی جدول مشخصات گوشی های مختلف با کلماتی مثل پردازنده، حافظه ی رم و حافظه ی داخلی مواجه شده اید. در بیشتر مواقع عدد بزرگتر روبه روی هر سطر عاملی برای گرایش به آن محصول می شود. ولی بررسی یک محصول به همین سادگی ها نیست و جزئیات زیادی وجود دارند که باید نسبت به آن ها اطلاع پیدا کرد.
در گوشی های هوشمند به جای واحد پردازش مرکزی که در کامپیوتر های شخصی شاهد آن هستیم از فناوری جدیدتری به نام سیستم روی یک چیپ استفاده میشود. سیستم روی یک چیپ یا SoC یک مدار مجتمع است که تمامی قطعات پردازشی دستگاه را بر روی یک چیپ جمع می کند. با این روش تولیدکنندگان دستگاه های دیجیتال به راحتی می توانند از SoCها در محصولات خود بدون نیاز به قطعات به صورت مجزا استفاده کنند. ایده ی اصلی ساخت این مجتمع ها در استفاده ی بهینه از فضای اشغال شده، یکپارچگی قطعات دستگاه برای رسیدن به توان بالاتر و مصرف پایین تر باتری نهفته است.
یک SoC واحدهای مختلفی نظیر واحد پردازش مرکزی (CPU)، واحد پردازش گرافیکی (GPU)، حافظه، شبکه های 4G، Wi-Fi و بلوتوث را در خود جای می دهد و با استاندارد مشخصی تمامی قطعات ذکر شده را کنار یکدیگر میزبانی می کند. به لطف تولید و قدرتمندتر شدن SoCها و کاربرد گسترده ی آن ها در گوشی های هوشمند، تبلت ها و گجت ها از کارایی بالایی در پردازش دستورات برخوردار هستند. در ادامه به معرفی اجزای اصلی یک SoC واحد پردازش مرکزی، واحد پردازش گرافیکی، کنترل کننده شبکه و حافظه رم می پردازیم.
واحد پردازش مرکزی
CPU یکی از اجزای اصلی و مغز متفکر هر دستگاهی است. این واحد داده را از حافظه دریافت نموده و با انجام محاسبات منطقی، خروجی مورد نظر را تحویل می دهد. با افزایش قدرت پردازنده کاربر قادر به انجام حجم بیشتری از عملیات است. باید توجه کرد که تمامی اجزای داخل SoC توسط یک شرکت طراحی و تولید نمی شود. تولید کنندگان باید برای ساخت هر قطعه گواهی مربوطه را از شرکت طراح بخرند. کمپانی ARM معروف ترین شرکت معمار پردازنده هاست که گواهینامه های مربوط را به شرکت ها می فروشد.
اکثر پردازنده های موجود در بازار از معماری آرم استفاده می کنند و دلیل آن مصرف بهینه انرژی در معماری های این شرکت است. پردازنده های شرکت هایی مانند کوالکام، سامسونگ، مدیاتک و اپل همگی از معماری این شرکت پشتیبانی می کنند. در مقابل معماری x86 اینتل قرار دارد که نکته منفی آن در مصرف زیاد انرژی است. پردازنده های اینتل را تحت نام Atom در تلفن های هوشمند می توان مشاهده کرد.
در حال حاضر دو سری ARMv7 از رسته ی ۳۲ بیتی و ARMv8 از رسته ی ۶۴ بیتی از تنوع زیادی در بین معماری های پردازنده گوشی های موبایل برخوردار هستند. هسته های یک پردازنده هم می توانند از معماری های متفاوتی نسبت به معماری کل واحد بهره ببرند. به عنوان مثال سامسونگ معماری هسته*ها و هم معماری پردازنده های خود را از آرم دریافت می کند و لفظ Cortex را برای آن ها در نظر گرفته است.
منبع: zoomit.ir